Klimaat breekt opnieuw records

De Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) meldde onlangs aan de Verenigde Naties dat het klimaat in 2016 opnieuw geschiedenis heeft geschreven. Een record stijging van de temperatuur, een uitzonderlijk geringe hoeveelheid zee-ijs en een onverminderde stijging van de zeespiegel. Volgens de meteorologen wordt de invloed van menselijke activiteiten op de verandering van het klimaat steeds beter zichtbaar.

Deze informatie las ik onlangs in de krant, in een klein berichtje, ergens onderaan, op een binnenpagina. Kennelijk vond de redactie van de krant het niet belangrijk genoeg om als voorpagina artikel dienst te doen. Kranten moeten ook rekening houden met wat de lezer wil lezen en dat is helaas niet altijd het belangrijkste nieuws. Klimaatsveranderingen en de problemen die daaruit voortkomen zijn niet hip. We houden ons er liever niet mee bezig.

Je hoeft maar naar de huidige politieke verschuivingen te kijken om te concluderen dat het tegengaan van klimaatsveranderingen geen rol spelen in ons hoofd of in het publieke debat. Trump gaat de kolenmijnen weer openen en met een kabinet in Nederland waar in elk geval VVD, CDA en D66 in komen te zitten, hoeven we ook niet veel steun voor milieumaatregelen te verwachten.

Toch blijf ik het onbegrijpelijk vinden dat in een land waar wij subsidie voor cultuur en welzijn zo veel mogelijk proberen af te schaffen, wij de grootvervuiler blijven subsidiëren. Mensen die hulp nodig hebben, moeten maar leren om hun eigen broek op te houden en moeten maar hulp vragen aan buren, vrienden, familie en kennissen. Terwijl cultuur als een linkse hobby wordt gezien, waar we al helemaal geen geld meer voor over hebben. Tijdens de afgelopen verkiezingen speelde dit onderwerp eigenlijk geen enkele rol meer. Het onbegrijpelijke hiervan vind ik dat wij daarnaast enorme bedragen aan verkapte subsidie verlenen aan allerlei grootvervuilers. De energieprijzen zijn voor grootverbruikers heel veel lager dan voor burgers, vervuilende industrie wordt nauwelijks aangepakt en overtredingen van milieuwetten worden nauwelijks bestraft. Daarnaast zijn de olie en gasprijzen voor vervoer op geen enkele wijze in verhouding tot de schade die de vervoersector aanricht. En wordt de milieubelasting die de vee-industrie veroorzaakt op geen enkele wijze gecompenseerd door deze sector.

Nu wil ik niet direct de boeren aanvallen, want de manier waarop onze overheid met deze sector heeft gesold de afgelopen jaren is met geen pen te beschrijven. Eerst moesten ze allemaal naar megastallen toe, de veestapel moest alleen maar groter worden, wat een mega investering voor de boeren inhield, terwijl ze nu bestraft worden voor het feit dat zij te veel milieuschade aanrichten en moet de veestapel weer enorm inkrimpen. Terwijl je je kunt afvragen wie de oorzaak was van dit probleem, de boeren of een onverantwoordelijk beleid.

Blijft echter het feit overeind, dat als wij nu eens eindelijk de kosten van milieuverontreiniging gaan doorberekenen in de prijs van bijvoorbeeld gas en elektriciteit, dat waarschijnlijk binnen de kortste keren blijkt dat wij best in rap tempo naar een circulaire economie toe kunnen groeien. Zolang de overheid echter deze  grootvervuilers blijft subsidiëren, is er ook totaal geen noodzaak om te veranderen. In lijn hiermee, zal de burger klimaatverandering veroorzaakt door menselijke activiteiten ook niet als een probleem gaan zien. Onze leiders geven tenslotte ook geen signalen af dat er een probleem is.

De macht van de grootvervuilers, die ook het grootkapitaal vertegenwoordigen is zo enorm, dat zij onze bestuurders volledig in hun greep hebben. De VVD is er voor de grote ondernemers, CDA voor de boeren, veel andere partijen maken ons wijs dat zorg voor het milieu banen gaat kosten, wat natuurlijk onzin is, want als we het goed doen, levert het juist veel banen op.

Af en toe fluistert Groen Links een tegengeluidje, maar de wens om mee te regeren is zo groot, dat dat waarschijnlijk binnenkort ook wel zal verstommen. Gevolg zal zijn dat zij van snel groeiende partij binnenkort snel krimpende partij zullen worden. De PvdA heeft ons laten zien hoe dit werkt.

De meest intelligente politicus Marianne Thiemen probeert zich  verstaanbaar te maken in deze mannenwereld van carrièremakers, maar wordt voortdurend onder de voet gelopen, zoals tijdens de verkiezingsdebatten bleek. Als ze al mee mocht doen en een rake vraag stelde aan een collega, kreeg ze vaak geen antwoord, of kreeg zij al snel een rug toegekeerd, omdat de heren veel liever met elkaar aan de babbel gingen.

Moeten we dan echt blijven wachten totdat de dijken doorbreken, het water ons letterlijk tot aan de lippen staat, de lucht te dik is om in te ademen en iedereen in Afrika omgekomen is van de hoger, voordat wij bereid zijn om echte maatregelen te nemen? Waarschijnlijk wel, ‘als het kalf verdronken is, dempt men de put’, krijgt nu wel een heel letterlijke betekenis.

Jannekee Jansen op de Haar