Stemadvies
En als we in de supermarkt komen hebben we de keuze uit 12 soorten mayonaise. Vrijwel allemaal zijn ze aangepast aan de smaak van ons volk; zoet en een schrale afspiegeling van hoe de Fransen het ooit bedoeld hebben, een weliswaar vette, maar frisse eiersaus. Ik heb een tijdje in een keuken gewerkt waar de mayonaise zelf werd vervaardigd. Met enige regelmaat vroeg een gast vriendelijk of er geen echte mayonaise was.
Het is onze maatschappij, we willen wat te kiezen hebben denken we, een winkel waar 1 goed product te koop is, laten we zeggen een televisie, gaat reeds bij de feestelijke opening z’n ondergang tegemoet, we willen immers uit tenminste 25 soorten televisies kunnen kiezen die allemaal op elkaar lijken maar zich onderscheiden doordat het ene toestel een knopje heeft zodat de beelden ook voor blinden toegankelijk zijn en weer een ander model heeft als applicatie dat de vrienden op Facebook en Twitter tegelijk in real time kunnen meekijken naar welke uitzending je kijkt. En zullen er nog veel meer beeldschermen met nog veel meer mogelijkheden zijn, het vervelende is toch wel dat, hoeveel moderne foefjes t apparaat ook heeft ze slechts kunnen weergeven wat er op dat moment wordt uitgezonden. Er bestaat inmiddels de mogelijkheid om uitzendingen die gemist zijn te bestuderen maar kijken naar een live voetbalwedstrijd die volgende woensdag wordt gespeeld is helaas nog niet mogelijk evenmin als een documentaire die ons verteld hoe het milieu in 2050 ervoor stond.
Binnenkort mogen we onze democratische plicht weer vervullen en worden we opgeroepen om onze stem uit te brengen. Ditmaal hebben we de keuze uit 81 partijen die naar onze gunst dingen en wat er bij mayonaise en televisies van kracht is geldt hier ook. We zijn identiek maar zo hier en daar wijken we af van de concurrentie. We zijn voor vernieuwing en baseren ons daarbij grotendeels op een systeem dat in 1848 is gecreëerd, een eeuw voor de uitvinding van de televisie en, naar verluidt, niet lang nadat bij sjieke restaurants en rijke families de mayonaise op tafel kwam. Zo gedacht mag je de vergelijking aangaan tussen politiek en mayonaise. Hier en daar veranderd er wat maar het is allemaal gebaseerd op het oorspronkelijke recept. De gedachte alleen al dat je in een zwaar geïndividualiseerde samenleving een partij moet oprichten is al opmerkelijk, immers we maken het zelf wel uit en maken ons niet meer druk hoe meneer pastoor, de dominee of de socialistische leider meent dat wij moeten denken.
Mocht u na dit referaat toch menen dat u geholpen zou zijn met een stemadvies dan luidt dit als volgt: neem op 15 maart uw leesbril, een stok van een meter en een behangerstafel mee. De bedoeling is dat u uw leesbril opzet, het stembiljet over de stok schuift en dit uitrolt over de behangerstafel en dan op uw gemak kijkt naar de 81 mogelijkheden. Kies de mayonaise waar u van meent t meest behoefte aan te hebben (Light, met olijfolie, yogonaise etc.) maar bedenk wel dat ze allemaal een slap aftreksel zijn van hoe ’t ooit bedoeld is.
J.D.Veltkamp